ถ้าพูดถึงเรื่องราวในวันวาน หลายๆ คนคงมีความทรงจำมากมายทั้งสุขและทุกข์ แจ่มชัดบ้าง ซีดจางบ้าง ต่างกันไป
ไม่กี่วันก่อนฉันได้จัดการกับไฟล์อันแสนจะไม่เป็นระเบียบในคอมพิวเตอร์ และได้ไปเจองานเก่าๆ ที่รวมกลุ่มกับเพื่อนๆ ทำส่งอาจารย์ ฟังแล้วก็ขำน้ำตาไหล แทบจะลืมไปด้วยซ้ำว่าเคยทำงานนี้
อัดกันแบบตามมีตามเกิด คือเทคเดียวผ่านห้ามผิดพลาด เพราะตอนนั้นยังละอ่อนด๋อยไม่รู้ว่าเค้ามีโปรแกรมตัดต่อเสียง ดนตรีประกอบก็เปิดเอาจากโทรศัพท์มือถือแบบกะจังหวะจบจังหวะเริ่มแต่ละฉากเอา มีเสียงเรียกเข้าโทรศัพท์แทรกบ้าง บทสะดุดบ้าง หลุดขำบ้าง แต่ก็ทำกันแบบดิบๆ ใจๆ นั่งเรียงกัน 7-8 คน เพื่อสิ่งๆ เดียว คือ งาน
แต่สิ่งที่มากกว่าไฟล์งานก็คือ ความทรงจำระหว่างทำงานร่วมกัน การพูดคุยปรึกษาหารือกัน สอดคล้องเห็นชอบตรงกันบ้าง โต้แย้งกันบ้าง แต่ก็เป็นความทรงจำที่น่าประทับใจทีเดียว ....
ไม่กี่วันก่อนฉันได้จัดการกับไฟล์อันแสนจะไม่เป็นระเบียบในคอมพิวเตอร์ และได้ไปเจองานเก่าๆ ที่รวมกลุ่มกับเพื่อนๆ ทำส่งอาจารย์ ฟังแล้วก็ขำน้ำตาไหล แทบจะลืมไปด้วยซ้ำว่าเคยทำงานนี้
อัดกันแบบตามมีตามเกิด คือเทคเดียวผ่านห้ามผิดพลาด เพราะตอนนั้นยังละอ่อนด๋อยไม่รู้ว่าเค้ามีโปรแกรมตัดต่อเสียง ดนตรีประกอบก็เปิดเอาจากโทรศัพท์มือถือแบบกะจังหวะจบจังหวะเริ่มแต่ละฉากเอา มีเสียงเรียกเข้าโทรศัพท์แทรกบ้าง บทสะดุดบ้าง หลุดขำบ้าง แต่ก็ทำกันแบบดิบๆ ใจๆ นั่งเรียงกัน 7-8 คน เพื่อสิ่งๆ เดียว คือ งาน
แต่สิ่งที่มากกว่าไฟล์งานก็คือ ความทรงจำระหว่างทำงานร่วมกัน การพูดคุยปรึกษาหารือกัน สอดคล้องเห็นชอบตรงกันบ้าง โต้แย้งกันบ้าง แต่ก็เป็นความทรงจำที่น่าประทับใจทีเดียว ....
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น