ฉันคิดถึงเธอ

คิดถึง เหมือนจะตาย...

ไม่พูดก็ไม่ได้ มันอึดอัด

ไม่เคยปากจึงได้ แต่ฮึดฮัด

ไม่ถนัดจึงอ้อมแอ้ม กระแอมกระไอ

คิดถึงสิ ถามได้ ใครไม่คิด

ไปสุดทิศ สุดทาง ข้างไหนๆ

ครึ่งโลก ค่อนวัน ข้ามคืน หมื่นๆไมล์

ไม่เคยไกล เกินเอื้อม ความคำนึง

คิดถึงเธอสม่ำเสมอเหมือนโลกหมุน

พอได้จุนเจือให้หัวใจหนึ่ง

ให้ยังเต้นเต็มพลังดังตังตึง

เป็นแรงดึงให้ขาก้าว..เดินทางไกล

มีเธออยู่ในทุกก้าวที่เท้าย่ำ

บอกซ้ำๆ แก้เหงาคนอ่อนไหว

เติมขมลงในหวานบ้างจะเป็นไร

เหมือนเติมรสเดินทางให้..เข้มขึ้น

รู้สึกดีที่มีใครให้คิดถึง

หัวใจจึงสงบงามยามหลับตื่น

แต่บางครั้ง บางคราว ในบางคืน

ที่ลุกขึ้นมาพร่ำบ่น...ทุรนทุราย