น่าน...น่ะสิ

.... ฉันกลับมาแล้ว กลับมาพร้อมความเหนื่อยล้าและความทรงจำดีๆ

ก่อนไปฉันไม่มีภาพในหัวเลยว่าน่านจะเป็นยังไง แต่พอไปถึงกลับพบว่า น่านเป็นเมืองที่สวยงาม ผู้คนน่ารักอัธยาศัยดีแบบคนเมืองเหนือ ที่นั่นอากาศดี

งานของฉันสำเร็จลุล่วงไปด้วยดี เพื่อนร่วมงานถึงไม่สนิทกันแต่พี่ๆ ทุกคนก็น่ารัก และคอยช่วยเหลือฉันเป็นอย่างดี ติดตรงที่ว่าฉันไม่ชินกับการอยู่กับผู้ชาย(แท้ๆ) เลยทำตัวไม่ถูก ทำให้ดูนิ่งและหยิ่งไปบ้าง

ฉันเอาชนะความเหงาได้ นอนคนเดียวอย่างปลอดภัยสบายใจสบายกายทั้งสองคืน

ที่สำคัญก็คือ ฉันได้ไปไหว้ศาลหลักเมืองที่สวยงามตามศิลปะล้านนา และพระธาตุแช่แห้ง พระธาตุประจำปีเกิดมาด้วย รู้สึกดี เป็นสิริมงคลกับชีวิตที่กำลังเหนื่อยล้านี้เอามากๆ เลย

น่านไม่ใช่เมืองท่องเที่ยวที่ติดอันดับอะไร แต่วัดวา บ้านเรือน สถาปัตยกรรมล้านนาหลายแห่งมีความสวยงามมาก เท่าที่เห็นมีฝรั่งขี่จักรยานชมเมืองบ้างประปราย นี่หละเสน่ห์ที่ทำให้น่านน่าเที่ยว ความสงบที่ยังไม่เป็นที่นิยม ทำให้น่านต่างจากปายและเชียงคาน ที่ตอนนี้คล้ายถูกจัดฉากเพื่อรองรับการท่องเที่ยว

ขอให้ได้กลับไปที่นั่นอีกสักครั้งเถอะ คราวหน้าถ้าไม่ได้ไปทำงาน จะเดินเที่ยวให้ทั่วเมืองเลย...